معمای قلب جادویی گورخر ماهی
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۵۷۴۲۲
زمانی که فردی دچار حمله قلبی می شود در صورتی که درمان فوری دریافت نکند، سلولهای ماهیچه قلب به علت فقدان اکسیژن آسیب میبینند و شروع به مردن میکنند و از آنجا که انسان نمی تواند سلولهای عضله قلب را مجددا بازسازی کند، قلب قادر به پمپاژ کافی خون نیست.
اما وضعیت برای برخی مهرهداران مانند گورخرماهی متفاوت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پروفسور «یان فیلیپ یونکر» گفت: میخواستیم پی ببریم که این ماهی کوچک چگونه این کار را می کند و اگر بتوانیم از آن یاد بگیریم.
این محققان جراحت عضله قلب را در گورخرماهی شبیه سازی کردند و با استفاده از تحلیل سلولهای بنیادی روند ترمیم آن را بررسی کردند. یافتههای این تحقیق به تازگی در نشریه Nature Genetics منتشر شده است.
قلب گورخر ماهی به اندازه یک میلیمتر در شرایط خاصی زیر میکروسکوپ تحت بررسی قرار گرفت تا شرایط مرگ و احیای سلولهای قلبی تحت رصد قرار گیرد. محققان در این ارتباط سه نوع جدید تاررویان (fibroblast ) را شناسایی کردند که بطور موقتی فعال میشوند.
این تیم تحقیقاتی برای شناسایی منبع فعال شدن این تاررویان ها از یک تکنیک موسوم به LINNAEUS ابداع شده در سال ۲۰۱۸ استفاده کردند و دو منبع را برای این فعال شدن موقتی شناسایی کردند که یکی در لایه بیرونی قلب و دیگری در لایه داخلی است. محققان اکنون درصدد بررسی دقیقتر ژنهایی هستند که بطور موقتی تاررویانها را فعال میکنند.
۵۸۵۸
کد خبر 1671214منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: حیات وحش بیماری قلبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۵۷۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافتههای پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. یافتههای پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری میتواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلولها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق میافتد که منجر به بیفایده شدن دیالیز برای بیماران میگردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق میافتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاشهایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران میگردد.
یافتههای این پژوهش برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام